Skilmálar launþegatrygginga eru úreltir

Það þarf ekki að taka það fram að þetta er afar skrítið mál. Málið leiðir okkur að þeirri staðreynd að vátryggingar sem eru samþykktar í kjarasamningum eru ekki eins og almenningur vill hafa þær. Það þarf að lagfæra skilmála að svona sköðum. Læra af mistökum eins og þessum. Ef það er rétt að afleiðingin af þessum gjörningi, það er að bjarga félaga úr nauð, þá á það að vera innan skilmála. Ég held að það mætti útvíkka launþegatrygginguna með ákvæðum þar sem ákveðnir sjúkdómar á borð við einhverskonar stoðkerfisvandamál væru innan skilmála auk þess eiga þessar vátryggingar að virka allan sólarhringinn. Þar fyrir utan eiga bætur úr þessari tryggingu að standa undir lágmarks aflahæfi einstaklings. Þetta myndi minnka þrýsting á velferðarkerfið og vonandi koma í veg fyrir niðurstöðu sem þessa.

Fær ekki bætur fyrir að hjálpa vinnufélaga

Athugasemdir

[sigkja (IP-tala skráð) 6.7.2011 kl. 04:24]

Vátryggingar sem eru samþykktar í kjarasamningum eru ekki eins og almenningur vildi óska að þær væru, þær eru það sem almenningur er tilbúinn að borga fyrir. Aukin tryggingavernd þýðir bara hærri iðgjöld og þar með minni kjarabætur. Tryggingar kosta.

En starfsmaður sem ákveður að ráðast með offorsi á 600 kílóa stálstykki frekar en að nota tiltæk tól og tæki þyrfti mjög sérstaka tryggingu til að eiga rétt á skaðabótum. Jafnvel þó launþegatryggingin væri aukin og útvíkkuð.

[Smári Ríkarðsson, 10.7.2011 kl. 21:53]

Það er því miður illa staðið að vátryggingavernd launafólks. Það er líka kjarabætur sem felast í vátryggingavernd. Það er að sjálfsögðu rétt að frekari vernd kostar hærri iðgjöld. Ég kannast samt ekki við það að almenningur þekki rétt sinn innan launþegatryggingarinnar. Þetta eru sárafáir einstaklingar sem sitja að þeirri þekkingu. Það er nauðsynlegt að búa svo um hnútana að svona atvik falli innan skilmála. Það er ekki hægt að ætlast til þess að maður sem reynir að koma í veg fyrir tjón verði án bóta ef hann slasast burt séð frá þvi hvort þetta hafi verið vitrænt eða ekki.